گریه کننده بر امام حسین علیه السلام، مشرف می شود در دولت قائم آل محمد علیهم السلام و چشمش روشن می شود به حکومت حقه ی اهل بیت علیهم.

.

.

.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: "ما عین‏ أحبّ‏ إلى اللّه، و لا عبرة من عین بکت و دمعت على الحسین- علیه السلام-" یعنی هیچ چشمی و هیچ اشکی نزد خدا محبوب تر از چشم و اشکی نیست که برای امام حسین علیه السلام گریه کند.

وقتی چشمان گریه­کنان امام حسین علیه­السلام محبوب ترین و عزیزترین چشم پیش خداست، پس به محبوب ترین مقاماتی که نزد خداست نائل می­شوند و بدون شک از محبوب­ترین و شریف­ترین مکان­های عالم دولت آل محمد علیهم السلام در هنگام قیام مولای ما حضرت قائم علیه السلام است. به راستی اگر چشم گریه­کنان امام حسین علیه السلام محبوب­ترین چشم هاست، پس چه چشمی لایق تر از چشم آنان است که روشن شود به دیدن دولت حضرت قائم علیه السلام؟ و اگر چشم گریه­کنان امام حسین علیه السلام، به دولت شریف حضرت قائم علیه السلام روشن نشود، پس چه چشمی لایق تر و سزاوارتر از آنهاست برای این امر؟

-          امام صادق علیه السلام: اگر کسی آرزویی بکند که مورد رضایت خدا باشد، قطعا خدا آرزویش را برآورده می­کند.

گریه بر امام حسین علیه السلام نشان از غم و غصه ای است که شخص باکی برای حضرت سیدالشهداء علیه السلام دارد و گریه نشان از اوج احساسات است؛ و هم­چنین شخص گریه کننده با گریه­اش آن­چنان تأسفی می­خورد که معنای آن این است "کاش با او بودم و بلا را از او دفع می­کردم"؛ اما چون چنین مصیبتی بر حضرت رفته است، این آرزو بدین معنا تحقق می­یابد که ان­شاءالله در خون­خواهی حضرت سیدالشهداء علیه السلام با حضرت قائم علیه السلام همراه شود؛ و شخص باکی چون آرزوی خون­خواهی حضرت را دارد، و چون این آرزو مورد رضایت خداست، به ضمانت امام صادق علیه السلام شخص باکی بدین سعادت نائل خواهد شد، و از همراهان و یاوران حضرت قائم علیه السلام خواهد بود؛ و بدیهی است که یاوران حضرت قائم علیه السلام از مشرف شدن در دولت آن عزیز محروم نمی­مانند. به خواست خدای کریم.